Upał, nieludzkie warunki w dżungli, skrajne wyczerpanie fizyczne i nerwowe dziesiątkują ludzi. Ale śmierć towarzysząca i niesprzyjające okoliczności tylko potęgują determinację konkwistadora.
Ogarnięty „boskim szałem” Aguirre dąży do nieosiągalnego…
Tytuł oryginalny: "Aguirre, der Zorn Gottes"
Inne tytuły: "Aguirre, the Wrath of God", "Aguirre furore di Dio", "Aguirre, la colère de Dieu", "Aguirre, la ira de Dios", "Aguirre, Tanrının Gazabı", «Агирре, гнев божий», 『アギーレ/神の怒り』, 《阿基尔，上帝的愤怒》, 《아귀레, 신의 분노》, آگیره، خشم پروردگار,
Produkcja: 1971-1972
Premiera: 29 grudzień 1972 (Niemcy Zachodnie)
3 kwiecień 1977 (USA; wersja z nowym dubbingiem angielskim - zobacz Notatki)
23 styczeń 1979 (Polska)
Reżyseria:
Muzyka:
Obsada:
Don Lope de Aguirre
Inés de Atienza
wielebny Gaspar de Carvajal
Don Pedro de Ursúa
Don Fernando de Guzmán
Florés de Aguirre
Peruczo
Okello
-
Armando
-
-
Gonzalo Pizarro
González
-
i inni
Dubbing:Don Lope de Aguirre; rola Klausa Kinsky
wielebny Gaspar de Carvajal; rola Del Negro
Don Pedro de Ursúa; rola Roya Guerry
Don Fernando de Guzmán; rola Petera Berlinga
głos Balthazara
głosy: Inés de Atienza (rola Heleny Rojo); Florés de Aguirre (rola Cecilii Rivery)
Gonzalo Pizarro; rola Alejandro Repullés
Okello; rola Edwarda Rolanda
Peruczo; rola Daniela Adesa
i inni
Notatki:
Scenariusz został napisany dosłownie na kolanie reżysera podczas dwudniowej podróży autobusowej z jego drużyną piłkarską. Z tego powodu część oryginalnego scenariusza została utracona, gdyż jeden z pijanych zawodników zwymiotował na manuskrypt, a Werner Herzog natychmiast wyrzucił zabrudzone kartki przez okno i nie pamiętał później, o czym one były.
Pomimo, że scenariusz został napisany po niemiecku i z niemieckimi dialogami, już na początku jego realizacji zdecydowano o użyciu dialogów angielskich, przede wszystkim dlatego, że angielski był jedynym wspólnym językiem dla pochodzących z aż 16-tu krajów członków ekipy i obsady. Reżyser uważał także, że zrealizowanie filmu w j. angielskim zamiast po niemiecku potencjalnie może przyczynić się do zwiększenia jego dystrybucji na świecie. Z tych powodów zmieniono także zakończenie filmu.
Po ukończeniu sesji filmowych w Ameryce Południowej wcześniej opłacony peruwiański edytor miał dopracować post-synchrony oryginalnej anglojęzycznej ścieżki dźwiękowej i przesłać ją do Wernera Herzoga. Jednak z nieznanych przyczyn do tego nie doszło. Zależnie od źródła informacji, oryginalna ścieżka dźwiękowa nigdy nie dotarła do Niemiec lub też dotarła, ale nie została wykorzystana i porzucona, lub też Herzog od początku nie planował jej wykorzystania, gdyż po powrocie do Niemiec prawie natychmiast przystąpił do realizacji zupełnie nowej, niemieckojęzycznej ścieżki dźwiękowej. Niezależnie od powodów w filmie nigdy nie wykorzystano oryginalnej angielskojęzycznej ścieżki dźwiękowej zarejestrowanej na planie, lecz zupełnie nową, dubbingowaną po niemiecku ścieżkę dźwiękową w całości zrealizowaną w niemieckim studio. W tej wersji Klausa Kinskiego zastąpił inny aktor, ponieważ koszty udziału aktora Klausa Kinskiego pochłonęły wcześniej aż 1/3 budżetu filmu i - według słów reżysera - aktor po prostu domagał się za dużo za zdubbingowanie samego siebie.
Natomiast wersja anglojęzycznego dubbingu filmu, powszechnie znana z późniejszej dystrybucji filmu w USA pod koniec lat 1970-ch i rozpowszechniona na prawie wszystkich wydaniach filmu na VHS/DVD/Blu-Ray, jest w rzeczywistości kolejną, od nowa dubbingowaną ścieżką dźwiękową, jaką w całości zrealizowano w studio pod koniec 1976 roku. Natomiast oryginalna (zarejestrowana jeszcze na planie filmowym) anglojęzyczna ścieżka dźwiękowa jest obecnie uważana za zaginioną.
IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)
03.181228
(POL) polski,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz